monoclorùro 
mo|no|clo|rù|ro
pronuncia: /,mɔnokloˈruro/
sostantivo maschile

chimica cloruro in cui è presente un solo atomo di cloro

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE monocloruro monocloruri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE monocloruro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE monocloruri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

monocloro– (s. masch.)
monocloroammina (s. femm.)
monocloruro (s. masch.)
monococco (s. masch.)
monocolato (agg.)
monocolismo (s. masch.)
monocolo (agg. e s. masc.)
monocolore (agg.)
monocolorismo (s. masch.)
monocoltura (s. femm.)
monocoluto (agg.)
monocomandare (v. trans.)
monocomandato (part. pass.)
monocomando (agg. e s. masc.)
monocomando (s. masch.)


4