mugugnàre 
mu|gu|gnà|re
pronuncia: /muguɲˈɲare/
verbo intransitivo

dialettale brontolare

Indicativo presente:  io mugugno, tu mugugni
Passato remoto:       io mugugnai, tu mugugnasti
Participio passato:        mugugnato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

mugolio 2 (s. masch.)
mugolo (s. masch.)
mugolone (agg. e s. masc.)
mugolone (s. masch.)
mugtahid (s. masch.)
mugugnare (v. intr.)
mugugnato (part. pass.)
mugugnatore (agg. e s. masc.)
mugugno (s. masch.)
mugur (s. masch.)
muhtàr (s. masch.)
muhtasib (s. masch.)
muia (s. femm.)
muid (s. masch.)
muirapiama (s. femm.)
muizka (agg. e s. masch. e femm.)
mujaeddin (s. masch.)
mujaheddin (s. masch. pl.)
mujahedin (s. masch. pl.)
mujahiddin (s. masch. pl.)


3