normocìta 
nor|mo|cì|ta
pronuncia: /normoˈʧita/
sostantivo maschile

medicina lo stesso, ma meno comune, che normocito

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE normocita normociti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE normocita
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE normociti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

normo– (pref.)
normoblasto (s. masch.)
normoblastosi (s. femm.)
normocita (s. masch.)
normocito (s. masch.)
normocromasia (s. femm.)
normocromia (s. femm.)
normocromocito (s. masch.)
normodotazione (s. femm.)
normodromo (agg.)
normoergia (s. femm.)
normoeritrocito (s. masch.)


4