orditóra 
or|di|tó|ra
pronuncia: /ordiˈtora/
sostantivo femminile
tessitura lavoratrice che prepara l'ordito per tessere; orditrice
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
or|di|tó|ra
pronuncia: /ordiˈtora/
sostantivo femminile
tessitura lavoratrice che prepara l'ordito per tessere; orditrice
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | — | — | 
| FEMMINILE | orditora | orditore | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | orditora | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | orditore | 
permalink
ordinotte (s. femm.)
ordire (v. trans.)
ordissaggio (s. masch.)
ordito (agg. e s. masc.)
orditoio (s. masch.)
orditora (s. femm.)
orditore (s. masch.)
orditura (s. femm.)
ordo (agg.)
ordonese (agg.)
ordonese (s. masch. e femm.)
ordosite (s. femm.)
ordovice (agg. e s. masc.)
ordoviciano (agg.)
Ordoviciano (s. masch.)
ordre (s. masch.)
ordunque (cong.)
ordura (s. femm.)
öre (s. masch. e femm.)
Ore. (s. masch. e femm.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android