ostracìsmo 
o|stra|cì|smo
pronuncia: /ostraˈʧizmo/
sostantivo maschile

nell'antica Atene, esilio inflitto ai cittadini che destavano gravi sospetti politici

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ostracismo ostracismi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE ostracismo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE ostracismi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ostracio (s. masch.)
ostracione (s. masch.)
Ostracione (s. masch.)
ostracionide (s. masch.)
Ostracionidi (s. masch. pl.)
ostracismo (s. masch.)
ostracista (agg. e s. masch. e femm.)
ostracizzare (v. trans.)
ostracizzato (part. pass.)
ostracizzato (agg. e s. masc.)
ostraco (s. masch.)
ostraco–, –ostraco (pref. e suff.)
ostracode (s. masch.)
Ostracodi (s. masch. pl.)
ostracodermo (s. masch.)
Ostracodermi (s. masch. pl.)
ostracologia (s. femm.)
ostracon (s. masch.)
ostraite (s. femm.)
ostrakon (s. masch.)


3