parabulìa 
pa|ra|bu|lì|a
pronuncia: /parabuˈlia/
sostantivo femminile

psicologia alterazione dei processi di volontà che diventa incerta, vacillante, imperfetta, che si riscontra in alcune malattie mentali

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE parabulia parabulie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE parabulia

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE parabulie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

parabrezza (s. masch.)
parabronco (s. masch.)
parabrontope (s. masch.)
Parabrontope (s. masch.)
parabuddista (agg. e s. masch. e femm.)
parabulia (s. femm.)
parabussina (s. femm.)
parabutlerite (s. femm.)
paracadutare (v. trans.)
paracadutarsi (v. pron. intr.)
paracadutato (part. pass.)
paracadute (s. masch.)
paracadutismo (s. masch.)
paracadutista (s. masch. e femm.)
paracalci (s. masch.)
paracalli (s. masch.)
paracaminetto (s. masch.)
paracamino (s. masch.)


4