perclorùro 
per|clo|rù|ro
pronuncia: /perkloˈruro/
sostantivo maschile

chimica cloruro il cui metallo o metalloide compare al più alto grado di ossidazione

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE percloruro percloruri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE percloruro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE percloruri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

perclorilazione (s. femm.)
perclorile (s. masch.)
perclorilfluoruro (s. masch.)
percloro– (pref.)
percloroetano (s. masch.)
percloruro (s. masch.)
percluso (agg.)
percnottero (s. masch.)
percoca (s. femm.)
percocca (s. femm.)
percoco (s. masch.)
percoide (s. masch.)
Percoidi (s. masch. pl.)
percoideo (s. masch.)
Percoidei (s. masch. pl.)
percolamento (s. masch.)
percolare (v. trans e intr.)
percolato (part. pass.)
percolato (s. masch.)
percolatore (agg. e s. masc.)


4