piancìto 
pian|cì|to
pronuncia: /pjanˈʧito/
sostantivo maschile

regionale nell'uso dell'Italia centrale: pavimento, impiantito

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE piancito pianciti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE piancito
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE pianciti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

piancadese (s. masch. e femm.)
piancaldolese (s. masch. e femm.)
piancamunese (s. masch. e femm.)
piancito (s. masch.)
piancognese (s. masch. e femm.)
piandimeletese (s. masch. e femm.)
piandiscolese (s. masch. e femm.)
pianeggiante (part. pres.)
pianeggiare (v. trans e intr.)
pianeggiato (part. pass.)
pianegiano (agg. e s. masc.)
pianella (s. femm.)
pianellaio (s. masch.)
pianellaro (agg.)
pianellaro (s. masch.)


4