pianigiàno 
pia|ni|già|no
pronuncia: /pjaniˈʤano/
aggettivo

che o chi abita in pianura

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE pianigiano pianigiani
FEMMINILE pianigiana pianigiane
SINGOLARE
MASCHILE pianigiano
FEMMINILE pianigiana

PLURALE
MASCHILE pianigiani
FEMMINILE pianigiane

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

pianificatore (agg. e s. masc.)
pianificazione (s. femm.)
pianiforme (agg.)
pianighese (agg.)
pianighese (s. masch. e femm.)
pianigiano (agg.)
pianillese (agg.)
pianillese (s. masch. e femm.)
pianina (s. femm.)
pianino 1 (s. masch.)
pianino 2 (s. masch.)
pianino (avv.)
pianismo 1 (s. masch.)
pianismo 2 (s. masch.)
pianissimo 2 (s. masch.)
pianista (s. masch. e femm.)
pianistico (agg.)
piano 1 (agg.)


2