piruettàre 
pi|ru|et|tà|re
pronuncia: /piruetˈtare/
verbo intransitivo

variante arcaica di piroettare

Indicativo presente:  io piruetto, tu piruetti
Passato remoto:       io piruettai, tu piruettasti
Participio passato:        piruettato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

pirrura (s. femm.)
Pirrura (s. femm.)
pirseite (s. femm.)
pirssonite (s. femm.)
piruetta (s. femm.)
piruettare (v. intr.)
pirula (s. femm.)
Pirula (s. femm.)
pirularia (s. femm.)
Pirularia (s. femm.)
piruletta (s. femm.)
pirulino (s. masch.)
piruvato (s. masch.)
piruvatochinasi (s. femm.)
piruvicemia (s. femm.)
piruvico (s. masch.)
piruvicossidasi (s. femm.)
Pisa 1 (s. femm.)
pisa 2 (s. femm.)
Pisa 2 (s. femm.)


4