polistèle 
po|li|stè|le
pronuncia: /,pɔlisˈtɛle/
sostantivo maschile

botanica struttura del fusto composta da più aplosteli associate tra loro, ognuna col suo periciclo e la sua endodermide

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE polistele polisteli
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE polistele
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE polisteli
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

polissoir (s. masch.)
polista (agg. e s. masch. e femm.)
polistadio (agg.)
poliste (s. masch.)
Poliste (s. masch.)
polistele (s. masch.)
polistelia (s. femm.)
polistemone (s. masch.)
polistenese (agg. e s. masch. e femm.)
polistichia (s. femm.)
polistico 2 (s. masch.)
Polistico 2 (s. masch.)
polistico 3 (s. masch.)
Polistico 3 (s. masch.)
polisticta (s. femm.)
Polisticta (s. femm.)
polistictina (s. femm.)


4