propèndere 
pro|pèn|de|re
pronuncia: /proˈpɛndere/
verbo intransitivo

essere favorevole, ben disposto verso qualcuno o qualcosa

Indicativo presente:  io propendo, tu propendi
Passato remoto:       io propendetti, propendei, tu propendesti
Participio passato:        propenduto

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

propellenza (s. femm.)
propellere (v. trans.)
propemptico (s. masch.)
propempticon (s. masch.)
propendere (v. intr.)
propenduto (part. pass.)
propene (s. masch.)
propenil- (pref.)
propenile (s. masch.)
propenilidene (s. masch.)
propenolo (s. masch.)
propensamento (s. masch.)
propensare (v. intr.)
propensare (v. trans.)
propensione (s. femm.)
propensità (s. femm.)
propenso (agg. e s. masc.)
propepsina (s. femm.)
properante (agg.)


3