querelatóre 
que|re|la|tó|re
pronuncia: /kwerelaˈtore/
sostantivo maschile

lo stesso, ma meno comune, che querelante

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE querelatore querelatori
FEMMINILE querelatrice querelatrici
SINGOLARE
MASCHILE querelatore
FEMMINILE querelatrice

PLURALE
MASCHILE querelatori
FEMMINILE querelatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

querelante (agg. e s. masch. e femm.)
querelare (v. trans.)
querelarsi (v. pron. intr.)
querelato (part. pass.)
querelato (s. masch.)
querelatore (s. masch.)
querelle (s. femm.)
querelomane (agg. e s. masch. e femm.)
querelomania (s. femm.)
quereloso (agg.)
querente (agg. e s. masch. e femm.)
querese (agg.)
querese (s. masch. e femm.)
querimonia (s. femm.)
querimoniare (v. intr.)
querimoniato (part. pass.)
querimonio (s. masch.)


4