rancùna 
ran|cù|na
pronuncia: /ranˈkuna/
sostantivo femminile

arcaico rancore

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rancuna rancune
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE rancuna

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rancune

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rancito (agg.)
ranco (agg.)
rancore (s. masch.)
rancoroso (agg.)
rancuna (s. femm.)
rancura (s. femm.)
rancurare (v. trans.)
rancurarsi (v. pron. intr.)
rancurato (part. pass.)
rancuroso (agg.)
rand (s. masch.)
randa (s. femm.)
randagine (agg.)
randagio (agg. e s. masc.)
randagismo (s. masch.)
randanite (s. femm.)
randannite (s. femm.)
randare (v. trans.)
randato (part. pass.)


4