resistìna 
re|si|stì|na
pronuncia: /resisˈtina/
sostantivo femminile

metallurgia lega di rame e manganese usata per fabbricare reostati data la sua elevata resistività elettrica

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE resistina resistine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE resistina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE resistine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

resistenza (s. femm.)
resistenzialismo (s. masch.)
resistere (v. intr.)
resistina (s. femm.)
resistito (part. pass.)
resistività (s. femm.)
resistivo (agg.)
resistogetto (s. masch.)
resistor (s. masch.)
resistore (s. masch.)
resite (s. femm.)
resitolo (s. masch.)
resiuttano (agg.)
resiuttano (s. masch.)
resnatron (s. masch.)
resnatrone (s. masch.)
reso (s. masch.)
resochina (s. femm.)


4