rilacrimàre 
ri|la|cri|mà|re
pronuncia: /rilakriˈmare/
verbo intransitivo

(AVERE)
raro lacrimare di nuovo


Indicativo presente:  io rilacrimo, tu rilacrimi
Passato remoto:       io rilacrimai, tu rilacrimasti
Participio passato:        rilacrimato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rijksdaalder (s. masch.)
riksmål (s. masch.)
rilacerare (v. intr.)
rilacerarsi (v. trans.)
rilacerato (part. pass.)
rilacrimare (v. intr.)
rilacrimato (part. pass.)
rilagnarsi (v. pron. intr.)
rilagnato (part. pass.)
rilagrimare (v. intr.)
rilambiccare (v. trans.)
rilamentare (v. trans.)
rilamentarsi (v. pron. intr.)
rilamentato (part. pass.)
rilampeggiare (v. intr.)
rilampeggiato (part. pass.)
rilampo (s. masch.)
rilanciare (v. trans.)
rilanciarsi (v. pron. intr.)
rilanciarsi (v. pron. trans.)


4