ruderòmane 
ru|de|rò|ma|ne
pronuncia: /rudeˈrɔmane/
aggettivo

scherzoso che mostra attaccamento maniacale a usanze, idee, forme artistiche o valori del passato

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE ruderomane ruderomani
FEMMINILE ruderomane ruderomani
SINGOLARE
MASCHILE ruderomane
FEMMINILE ruderomane

PLURALE
MASCHILE ruderomani
FEMMINILE ruderomani

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ruderale (agg.)
ruderato (s. masch.)
rudere (s. masch.)
ruderizzazione (s. femm.)
rudero (s. masch.)
ruderomane (agg.)
ruderoso (agg.)
rudese (agg.)
rudese (s. masch. e femm.)
rudezza (s. femm.)
rudianese (agg. e s. masch. e femm.)
rudianese (agg. e s. masch. e femm.)
rudimentalità (s. femm.)
rudimentazione (s. femm.)
rudimento (s. masch.)
rudismo (s. masch.)


4