rùggere 
rùg|ge|re
pronuncia: /ˈrudʤere/
verbo transitivo e intransitivo

variante arcaica di ruggire

Indicativo presente:  io ruggo, tu ruggi
Passato remoto:       io russi, tu ruggesti
Participio passato:        rutto

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rugattista (agg. e s. masch. e femm.)
rugbista (agg.)
rugbista (s. masch. e femm.)
rugby (s. masch.)
ruggente (part. pres.)
ruggere (v. trans e intr.)
rugghiamento (s. masch.)
rugghiante (part. pres.)
rugghiare (v. intr.)
rugghiato (part. pass.)
rugghio (s. masch.)
ruggia (s. femm.)
ruggianese (agg.)
ruggianese (s. masch. e femm.)
ruggibondo (agg.)
ruggiero (s. masch.)
ruggine (agg. e s. masch. e femm.)
rugginente (part. pres.)
ruggineo (agg.)
rugginina (s. femm.)


---CACHE--- 4