rumoreggiatóre 
ru|mo|reg|gia|tó|re
pronuncia: /rumoredʤaˈtore/
aggettivo e sostantivo maschile

1 raro che, chi rumoreggia

2 figurato raro che, chi diffonde dicerie e notizie incontrollate, specialmente per scopi politici

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE rumoreggiatore rumoreggiatori
FEMMINILE rumoreggiatrice rumoreggiatrici
SINGOLARE
MASCHILE rumoreggiatore
FEMMINILE rumoreggiatrice

PLURALE
MASCHILE rumoreggiatori
FEMMINILE rumoreggiatrici

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rumoreggiamento (s. masch.)
rumoreggiante (part. pres.)
rumoreggiare (v. intr.)
rumoreggiare (v. trans.)
rumoreggiato (part. pass.)
rumoreggiatore (agg. e s. masc.)
rumoria (s. femm.)
rumorio (s. masch.)
rumorismo (s. masch.)
rumorista (agg. e s. masch. e femm.)
rumorista (s. masch. e femm.)
rumorosità (s. femm.)
rumoroso (agg.)
run (s. masch.)
runa (s. femm.)
run–about (s. masch.)
runciglio (s. masch.)
runcinato (agg.)


---CACHE--- 4