rustìte 
ru|stì|te
pronuncia: /rusˈtite/
sostantivo femminile

mineralogia insieme di ossidi di ferro che rivestono talvolta le camaciti a guisa di crosta o patina, si riscontra talvolta sui ferri meteorici

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rustite rustiti
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE rustite

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rustiti

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rusticismo (s. masch.)
rusticità (s. femm.)
rustico (agg. e s. masc.)
rusticone (agg. e s. masc.)
rusticume (s. masch.)
rustite (s. femm.)
rusto (agg.)
ruta 1 (s. femm.)
ruta 2 (s. femm.)
Ruta 2 (s. femm.)
rutabaga (s. femm.)
rutabolo (s. masch.)
rutacea (s. femm.)
rutacee (sost femm. pl.)
rutaceo (agg.)
rutale (s. femm.)
rutali (sost femm. pl.)
rutato (agg.)
rutecarpina (s. femm.)
rutela (s. femm.)


4