santùccio
san|tùc|cio
pronuncia: /sanˈtutʧo/
sostantivo maschile
persona devota e pia; bigotto, baciapile
san|tùc|cio
pronuncia: /sanˈtutʧo/
sostantivo maschile
persona devota e pia; bigotto, baciapile
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | santuccio | santucci |
| FEMMINILE | santuccia | santucce |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | santuccio |
| FEMMINILE | santuccia |
| PLURALE | |
| MASCHILE | santucci |
| FEMMINILE | santucce |
permalink
santoto (agg.)
santoto (s. masch.)
santuare (s. masch.)
santuario (s. masch.)
santuarizzazione (s. femm.)
santuccio (s. masch.)
santuluchese (agg. e s. masch. e femm.)
santurbanese (agg.)
santurbanese (s. masch. e femm.)
santuzza (s. femm.)
sanukite (s. femm.)
sanvalentinese (agg.)
sanvalentinese (s. masch. e femm.)
sanvalentiniano (agg.)
sanvalentino (s. masch.)
sanvenanzese (agg.)
sanvenanzese (s. masch. e femm.)
sanvendemianese (agg.)
sanvendemianese (s. masch. e femm.)
sanverese (agg.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android