scansabrìghe 
scan|sa|brì|ghe
pronuncia: /,skansaˈbrige/
sostantivo maschile e femminile

chi cerca di evitare fastidi e seccature; amante del quieto vivere

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE scansabrighe scansabrighi
FEMMINILE scansabrighe scansabrighi
SINGOLARE
MASCHILE scansabrighe
FEMMINILE scansabrighe

PLURALE
MASCHILE scansabrighi
FEMMINILE scansabrighi

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

scanoite (agg.)
scanonicare (v. trans.)
scanonicato (part. pass.)
scansa– (pref.)
scansabile (agg.)
scansabrighe (s. masch. e femm.)
scansafatiche (s. masch. e femm.)
scansamento (s. masch.)
scansanese (agg.)
scansanese (s. masch. e femm.)
scansare (v. trans.)
scansarsi (v. pron. intr.)
scansarote (s. masch.)
scansaruote (s. masch.)
scansato (part. pass.)
scansatore (agg. e s. masc.)
scansia (s. femm.)
scansifola (s. femm.)
scansionare (v. trans.)
scansione (s. femm.)


4