sfalconàre 
sfal|co|nà|re
pronuncia: /sfalkoˈnare/
verbo intransitivo

(AVERE)
regionale nell'uso toscano: di cavallo, correre senza una meta, con scatti repentini


Indicativo presente:  io sfalcono, tu sfalconi
Passato remoto:       io sfalconai, tu sfalconasti
Participio passato:        sfalconato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

sfalcato (part. pass.)
sfalciare (v. trans.)
sfalciato (part. pass.)
sfalcio (s. masch.)
sfalco (s. masch.)
sfalconare (v. intr.)
sfalconata (s. femm.)
sfalconato (part. pass.)
sfalda (s. femm.)
sfaldabile (agg.)
sfaldabilità (s. femm.)
sfaldamento (s. masch.)
sfaldare (v. trans.)
sfaldarsi (v. pron. intr.)
sfaldato (part. pass.)
sfaldatura (s. femm.)
sfaldellare (v. trans.)
sfaldellarsi (v. pron. intr.)
sfaldellato (part. pass.)
sfalerite (s. femm.)


4