sfummàre 
sfum|mà|re
pronuncia: /sfumˈmare/
verbo transitivo e intransitivo

variante arcaica di sfumare

Indicativo presente:  io sfummo, tu sfummi
Passato remoto:       io sfummai, tu sfummasti
Participio passato:        sfummato/a/i/e

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

sfumatrice (s. femm.)
sfumatura (s. femm.)
sfumazzare (v. intr.)
sfumazzato (part. pass.)
sfumino (s. masch.)
sfummare (v. trans e intr.)
sfumo (s. masch.)
sfunare (v. intr.)
sfunare (v. trans.)
sfunarsi (v. pron. intr.)
sfunato (part. pass.)
sfungare (v. intr.)
sfungato (part. pass.)
sfunzionamento (s. masch.)
sfuocamento (s. masch.)
sfuocare (v. trans.)
sfuocarsi (v. pron. intr.)
sfuocato (part. pass.)
sfuocatura (s. femm.)
sfuocheggiare (v. intr.)


---CACHE--- 4