sguagnolàre 
sgua|gno|là|re
pronuncia: /zgwaɲɲoˈlare/
verbo intransitivo

(AVERE)
arcaico gagnolare


Indicativo presente:  io sguagnolo, tu sguagnoli
Passato remoto:       io sguagnolai, tu sguagnolasti
Participio passato:        sguagnolato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

sgruppare 2 (v. trans.)
sgrupparsi 2 (v. pron. intr.)
sgruppato (part. pass.)
sguagnire (v. intr.)
sguagnito (part. pass.)
sguagnolare (v. intr.)
sguagnolato (part. pass.)
sguaiataggine (s. femm.)
sguaiateria (s. femm.)
sguaiatezza (s. femm.)
sguaiato (agg. e s. masc.)
sguainamento (s. masch.)
sguainare (v. trans.)
sguainato (part. pass.)
sgualcire (v. trans.)
sgualcirsi (v. pron. trans e intr.)
sgualcito (part. pass.)
sgualcitura (s. femm.)


---CACHE--- 4