sonatóre 
so|na|tó|re
pronuncia: /sonaˈtore/
sostantivo maschile

chi suona uno strumento musicale

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE sonatore sonatori
FEMMINILE sonatrice sonatrici
SINGOLARE
MASCHILE sonatore
FEMMINILE sonatrice

PLURALE
MASCHILE sonatori
FEMMINILE sonatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

sonatina (s. femm.)
sonatismo (s. masch.)
sonatista (s. masch. e femm.)
sonato (part. pass.)
sonatore (s. masch.)
sonatura (s. femm.)
sonazione (s. femm.)
soncinasco (agg. e s. masc.)
soncinate (agg. e s. masch. e femm.)
soncinese (agg.)
soncinese (s. masch. e femm.)
soncino (s. masch.)
sonco 1 (s. masch.)
sonco 2 (s. masch.)
Sonco 2 (s. masch.)
sonda (s. femm.)
sondabile (agg.)
sondabilità (s. femm.)
sondaggiare (v. intr.)


3