sonecchiàre 
so|nec|chià|re
pronuncia: /sonekˈkjare/
verbo intransitivo

variante arcaica di sonicchiare

Indicativo presente:  io sonecchio, tu sonecchi
Passato remoto:       io sonecchiai, tu sonecchiasti
Participio passato:        sonecchiato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

sondometro (s. masch.)
sondriasco (agg. e s. masc.)
sondriese (agg. e s. masch. e femm.)
sondriotto (agg.)
sondro (s. masch.)
sonecchiare (v. intr.)
soneria (s. femm.)
sonerilla (s. femm.)
Sonerilla (s. femm.)
sonetta (s. femm.)
sonettaio (s. masch.)
sonettante (agg. e s. masc.)
sonettare (v. intr.)
sonettatore (s. masch.)
sonetteggiare (v. intr.)
sonetteggiato (part. pass.)
sonettessa (s. femm.)
sonettiere (s. masch.)
sonettismo (s. masch.)
sonettista (s. masch. e femm.)


4