storcilèggi 
stor|ci|lèg|gi
pronuncia: /,stɔrʧiˈlɛdʤi/
sostantivo maschile

che, chi distorce il senso delle leggi, per ignoranza o malizia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE storcileggi storcileggi
FEMMINILE storcileggi storcileggi
SINGOLARE
MASCHILE storcileggi
FEMMINILE storcileggi

PLURALE
MASCHILE storcileggi
FEMMINILE storcileggi

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

storci– (pref.)
storcicoda (s. femm.)
storcicollo (s. masch.)
storcignare (v. trans.)
storcignarsi (v. pron. intr.)
storcileggi (s. masch.)
storcimento (s. masch.)
storcinare (v. trans.)
storcinarsi (v. pron. intr.)
storcinato (part. pass.)
storcione (s. masch.)
storcitura (s. femm.)
stordigione (s. femm.)
stordimento (s. masch.)
stordire (v. trans e intr.)
stordirsi (v. pron. intr.)
storditaccio (s. masch.)
storditaggine (s. femm.)
storditezza (s. femm.)


4