tentennatóre 
ten|ten|na|tó|re
pronuncia: /tentennaˈtore/
sostantivo maschile

raro che, chi tentenna

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE tentennatore tentennatori
FEMMINILE tentennatrice tentennatrici
SINGOLARE
MASCHILE tentennatore
FEMMINILE tentennatrice

PLURALE
MASCHILE tentennatori
FEMMINILE tentennatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

tentennamento (s. masch.)
tentennante (part. pres.)
tentennare (v. trans e intr.)
tentennata (s. femm.)
tentennato (part. pass.)
tentennatore (s. masch.)
tentennino (agg.)
tentennino (s. masch.)
tentennio (s. masch.)
tentennone (agg.)
tentennone (s. masch.)
tentennone (avv.)
tentennoni (avv.)
tentigine (s. femm.)
tentilla (s. femm.)
tentillo (s. masch.)
tentone (s. masch.)
tentone (avv.)
tentoni (avv.)
tentorio (s. masch.)


4