tetrabrachìa 
te|tra|bra|chì|a
pronuncia: /tetrabraˈkia/
sostantivo femminile

medicina malformazione fetale consistente nella presenza congenita di quattro braccia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE tetrabrachia tetrabrachie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE tetrabrachia

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE tetrabrachie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

tetrabenazina (s. femm.)
tetraborato (s. masch.)
tetrabotrideo (s. masch.)
Tetrabotridei (s. masch. pl.)
tetrabrachia (s. femm.)
tetrabrachio (agg. e s. masc.)
tetrabranchiato (s. masch.)
Tetrabranchiati (s. masch. pl.)
tetrabromuro (s. masch.)
tetracene (s. masch.)
tetracentracea (s. femm.)
Tetracentracee (sost femm. pl.)
tetracentro (s. masch.)
Tetracentro (s. masch.)
tetracero (s. masch.)
Tetracero (s. masch.)
tetracetato (s. masch.)
tetrachenio (s. masch.)


---CACHE--- 4