trantranàre 
tran|tra|nà|re
pronuncia: /trantraˈnare/
verbo intransitivo

(AVERE)
trascinarsi stancamente, svogliatamente


Indicativo presente:  io trantrano, tu trantrani
Passato remoto:       io trantranai, tu trantranasti
Participio passato:        trantranato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

transvestitismo (s. masch.)
transveyor (s. masch.)
transvolare (v. trans e intr.)
trantranare (v. intr.)
tranvai (s. masch.)
tranve (s. masch.)
tranvé (s. masch.)
tranvia (s. femm.)
tranviario (agg.)
tranviere (s. masch.)
tranzschelia (s. femm.)
Tranzschelia (s. femm.)
traonese (agg.)
traonese (s. masch. e femm.)
trapa (s. femm.)
Trapa (s. femm.)
trapacea (s. femm.)
Trapacee (sost femm. pl.)


---CACHE--- 4