trogliàre 
tro|glià|re
pronuncia: /troʎˈʎare/
verbo transitivo e intransitivo
1 (AVERE)
arcaico balbettare, tartagliare
2 (AVERE)
arcaico di uccelli: cinguettare, squittire
        
Vedi la coniugazione completa
tro|glià|re
pronuncia: /troʎˈʎare/
verbo transitivo e intransitivo
1 (AVERE)
arcaico balbettare, tartagliare
2 (AVERE)
arcaico di uccelli: cinguettare, squittire
        Indicativo presente:  io troglio, tu trogli
Passato remoto: io trogliai, tu trogliasti
Participio passato: trogliato
Passato remoto: io trogliai, tu trogliasti
Participio passato: trogliato
Vedi la coniugazione completa
permalink
trogerite (s. femm.)
troghigiano (agg.)
troghigiano (s. masch.)
trogide (s. masch.)
Trogidi (s. masch. pl.)
trogliare (v. trans e intr.)
troglieggiare (v. trans e intr.)
troglio (agg.)
troglittide (s. masch.)
Troglittide (s. masch.)
troglo– (pref.)
troglobio (agg. e s. masc.)
troglocheto (s. masch.)
Troglocheto (s. masch.)
troglodita (s. masch. e femm.)
troglodite (s. masch.)
Troglodite (s. masch.)
trogloditicamente (avv.)
trogloditico (agg.)
trogloditide (s. masch.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android