bandóneon, bandoneón 
ban|dó|ne|on, ban|do|ne|ón
pronuncia: /banˈdoneon/, /bandoneˈon/
sostantivo maschile
musica fisarmonica, tipico dell'orchestrina sudamericana, diffusa specialmente in Argentina e nell'Europa centrale, a sezione esagonale, fornita di una maniglia e con una serie di tasti a bottone su entrambi i lati
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
ban|dó|ne|on, ban|do|ne|ón
pronuncia: /banˈdoneon/, /bandoneˈon/
sostantivo maschile
musica fisarmonica, tipico dell'orchestrina sudamericana, diffusa specialmente in Argentina e nell'Europa centrale, a sezione esagonale, fornita di una maniglia e con una serie di tasti a bottone su entrambi i lati
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | bandoneon | bandoneon | 
| FEMMINILE | — | — | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | bandoneon | 
| FEMMINILE | — | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | bandoneon | 
| FEMMINILE | — | 
permalink
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android