blanc–manger 
blanc–man|ger
pronuncia: /,blanmanˈʒe/
sostantivo maschile

gastronomia voce francese biancomangiare

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE blanc–manger blanc–manger
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE blanc–manger
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE blanc–manger
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

blagueur (s. masch.)
blakea (s. femm.)
Blakea (s. femm.)
blanchismo (s. masch.)
blanchista (s. masch. e femm.)
blanc–manger (s. masch.)
blandfordia (s. femm.)
Blandfordia (s. femm.)
blandimento (s. masch.)
blandire (v. trans.)
blanditivo (agg.)
blandito (part. pass.)
blandizia (s. femm.)
blandizie (s. femm.)
blando (agg.)
blandulo (agg.)
blanfordimio (s. masch.)
Blanfordimio (s. masch.)
blanfordite (s. femm.)


---CACHE--- 4