brancaleonésco 
bran|ca|le|o|né|sco
pronuncia: /brankaleoˈnesko/
aggettivo

scherzoso misto di eroico e di ridicolo

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE brancaleonesco brancaleoneschi
FEMMINILE brancaleonesca brancaleonesche
SINGOLARE
MASCHILE brancaleonesco
FEMMINILE brancaleonesca

PLURALE
MASCHILE brancaleoneschi
FEMMINILE brancaleonesche

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bramoso (agg.)
branca (s. femm.)
brancale (s. masch.)
Brancaleone (nome pr. masch.)
brancaleone (s. masch.)
brancaleonesco (agg.)
brancaleonese (s. masch. e femm.)
brancalupo (s. masch.)
brancare (v. intr.)
brancare (v. trans.)
brancarella (s. femm.)
brancata (s. femm.)
brancato (part. pass.)
brancherella (s. femm.)
–branchi (suff.)
branchia (s. femm.)
branchiale (agg.)
branchiato (s. masch.)
branchio–, –branchio (pref. e suff.)


4