branchiotrachèa 
bran|chio|tra|chè|a
pronuncia: /,brankjotraˈkɛa/
sostantivo femminile

entomologia apparato respiratorio delle larve di alcuni insetti acquatici, che funziona come delle branchie

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE branchiotrachea branchiotrachee
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE branchiotrachea

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE branchiotrachee

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

branchiostegide (s. masch.)
Branchiostegidi (s. masch. pl.)
branchiostoma (s. masch.)
Branchiostoma (s. masch.)
branchiotrachea (s. femm.)
branchipo (s. masch.)
Branchipo (s. masch.)
branchiuro (s. masch.)
Branchiuri (s. masch. pl.)
brancicamento (s. masch.)
brancicare (v. intr.)
brancicare (v. trans.)
brancicato (part. pass.)
brancicatura (s. femm.)
brancichino (s. masch.)
brancichio (s. masch.)
brancicone (s. masch.)
branciconi (avv.)
branco (s. masch.)


4