brindisàre 
brin|di|sà|re
pronuncia: /brindiˈzare/
verbo intransitivo

(AVERE)
arcaico fare brindisi


Indicativo presente:  io brindiso, tu brindisi
Passato remoto:       io brindisai, tu brindisasti
Participio passato:        brindisato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

brindare (v. intr.)
brindato (part. pass.)
brindello (s. masch.)
brindellone (s. masch.)
brindillo (s. masch.)
brindisare (v. intr.)
brindisi (s. masch.)
brindisino (agg.)
brindisino (s. masch.)
brindisino (s. masch.)
Brindisino (s. masch.)
brinell (s. masch.)
brinellista (s. masch. e femm.)
bringa (s. femm.)
Bringa (s. femm.)
brinometro (s. masch.)
brinoso (agg.)
brintesia (s. femm.)
Brintesia (s. femm.)


4