brutterìa 
brut|te|rì|a
pronuncia: /brutteˈria/
sostantivo femminile

arcaico bruttura, sozzura

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE brutteria brutterie
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE brutteria

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE brutterie

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bruttarsi (v. pron. intr.)
bruttarello (s. masch.)
bruttato (part. pass.)
brutteria (s. femm.)
bruttero (s. masch.)
bruttezza (s. femm.)
bruttibuoni (s. masch. pl.)
bruttino (agg.)
brutto (agg.)
brutto (s. masch.)
brutto (avv.)
bruttobuono (s. masch.)
bruttone (s. masch.)
bruttura (s. femm.)
Bruxelles (nome pr. femm.)
bruxellese (agg. e s. masch. e femm.)
bruxismo (s. masch.)
bruyere (s. femm.)


4