butilène 
bu|ti|lè|ne
pronuncia: /butiˈlɛne/
sostantivo maschile

chimica lo stesso che butene

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE butilene butileni
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE butilene
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE butileni
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

butilammina (s. femm.)
butilcarbinolo (s. masch.)
butilcloralio (s. masch.)
butilcloruro (s. masch.)
butile (s. masch.)
butilene (s. masch.)
butilenglicol (s. masch.)
butilenglicole (s. masch.)
butilenico (agg.)
butilgomma (s. femm.)
butilico (agg.)
butilidene (s. masch.)
butilipnalio (s. masch.)
butina (s. femm.)
butinico (agg.)
butino (s. masch.)
butirra (s. femm.)
butirraceo (agg.)
butirrale (agg.)
butirrato (s. masch.)


4