carné 2 
car|né 2
pronuncia: /karˈnɛ/
sostantivo maschile

raro adattamento italiano del francese carnet

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE carnè carnè
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE carnè
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE carnè
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

carnaubanolo (s. masch.)
carnaubico (agg.)
carne 1 (s. femm.)
carne 1 (agg.)
carnè 2 (s. masch.)
carneade (s. masch.)
Carnee (sost femm. pl.)
carnefice (agg. e s. masch. e femm.)
carneficina (s. femm.)
carnegiea (s. femm.)
Carnegiea (s. femm.)
carnegieite (s. femm.)
carnegiella (s. femm.)
Carnegiella (s. femm.)
carnegina (s. femm.)
carneo (agg.)
carnera (s. masch.)
Carnera (nome pr. masch.)
carnesciale (s. masch.)


---CACHE--- 5