consistòro 
con|si|stò|ro
pronuncia: /konsisˈtɔro/
sostantivo maschile

variante letteraria di concistoro

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE consistoro consistori
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE consistoro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE consistori
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

consistenza (s. femm.)
consistere (v. intr.)
consistito (part. pass.)
consistorio (s. masch.)
consistoro (s. masch.)
consito (agg.)
CONSOB (sigla)
consobrino (s. masch.)
consociare (v. trans.)
consociarsi (v. pron. intr.)
consociativismo (s. masch.)
consociato (part. pass.)
consociata (s. femm.)
consociazione (s. femm.)
consociazionismo (s. masch.)
consocio (s. masch.)
consodale (s. masch. e femm.)


4