esereditàre 
e|se|re|di|tà|re
pronuncia: /ezerediˈtare/
verbo transitivo

arcaico privare dell'eredità

Indicativo presente:  io eseredito, tu eserediti
Passato remoto:       io esereditai, tu esereditasti
Participio passato:        esereditato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

esercito (s. masch.)
esercito (part. pass.)
eserciziario (s. masch.)
esercizio (s. masch.)
eseredare (v. trans.)
esereditare (v. trans.)
esergetico (agg.)
esergia (s. femm.)
esergo (s. masch.)
eseridina (s. femm.)
eserina (s. femm.)
eserno (s. masch.)
esertile (agg.)
eserto (agg.)
esetmoide (agg.)
esetmoide (s. masch.)
esfogliazione (s. femm.)
esfoliante (agg. e s. masc.)


---CACHE--- 4