fìnis 
fì|nis
pronuncia: /ˈfinis/
sostantivo maschile

arcaico scherzoso voce latina segnale con cui un tempo, nelle scuole, i bidelli annunciavano il termine delle lezioni hanno dato il finis

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE finis finis
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE finis
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE finis
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

finibilità (s. femm.)
finimento (s. masch.)
finimondo (s. masch.)
FININVEST (sigla)
finire (v. trans e intr. e s. masch.)
finis (s. masch.)
finish (s. masch.)
finissaggio (s. masch.)
finisseur (s. masch.)
finita (s. femm.)
finità (s. femm.)
finitezza (s. femm.)
finitimo (agg. e s. masc.)
finitismo (s. masch.)
finitista (s. masch.)
finitivo (agg.)
finito (part. pass.)
finitore (agg. e s. masc.)
finitrice (s. femm.)


5