fummàre 
fum|mà|re
pronuncia: /fumˈmare/
verbo transitivo e intransitivo e sostantivo maschile

variante arcaica di fumare

Indicativo presente:  io fummo, tu fummi
Passato remoto:       io fummai, tu fummasti
Participio passato:        fummato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

fumista (s. masch. e femm.)
fumiste (s. masch.)
fumisteria (s. femm.)
fumistico (agg.)
fumivoro (agg. e s. masc.)
fummare (v. trans e intr. e s. masch.)
fummea (s. femm.)
fummifero (s. masch.)
fummo (s. masch.)
fumo (agg. e s. masc.)
fumogeno (agg. e s. masc.)
fumoir (s. masch.)
fumonese (agg.)
fumonese (s. masch. e femm.)
fumosa (s. femm.)
fumoseria (s. femm.)
fumosità (s. femm.)
fumositade (s. femm.)
fumositate (s. femm.)


4