fummàre 
fum|mà|re
pronuncia: /fumˈmare/
verbo transitivo e intransitivo e sostantivo maschile
variante arcaica di fumare
        
Vedi la coniugazione completa
fum|mà|re
pronuncia: /fumˈmare/
verbo transitivo e intransitivo e sostantivo maschile
variante arcaica di fumare
        Indicativo presente:  io fummo, tu fummi
Passato remoto: io fummai, tu fummasti
Participio passato: fummato
Passato remoto: io fummai, tu fummasti
Participio passato: fummato
Vedi la coniugazione completa
permalink
fumista (s. masch. e femm.)
fumiste (s. masch.)
fumisteria (s. femm.)
fumistico (agg.)
fumivoro (agg. e s. masc.)
fummare (v. trans e intr. e s. masch.)
fummea (s. femm.)
fummifero (s. masch.)
fummo (s. masch.)
fumo (agg. e s. masc.)
fumogeno (agg. e s. masc.)
fumoir (s. masch.)
fumonese (agg.)
fumonese (s. masch. e femm.)
fumosa (s. femm.)
fumosamente (avv.)
fumoseria (s. femm.)
fumosità (s. femm.)
fumositade (s. femm.)
fumositate (s. femm.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android