imbrattatóre 
im|brat|ta|tó|re
pronuncia: /imbrattaˈtore/
sostantivo maschile

1 raro chi imbratta

2 figurato spregiativo imbrattatele

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE imbrattatore imbrattatori
FEMMINILE imbrattatrice imbrattatrici
SINGOLARE
MASCHILE imbrattatore
FEMMINILE imbrattatrice

PLURALE
MASCHILE imbrattatori
FEMMINILE imbrattatrici

permalink



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

imbrattarsi (v. pron. trans e intr.)
imbrattarello (s. masch.)
imbrattascene (s. masch. e femm.)
imbrattatele (s. masch. e femm.)
imbrattato (part. pass.)
imbrattatore (s. masch.)
imbrattatura (s. femm.)
imbratto (s. masch.)
imbrecciare (v. trans.)
imbrecciata (s. femm.)
imbrecciatura (s. femm.)
imbrefare (v. trans.)
imbrentano (s. masch.)
imbrentine (s. masch.)
imbrescare (v. trans.)
imbreviare (v. trans.)
imbreviato (part. pass.)
imbreviatura (s. femm.)
imbriacare (v. trans.)
imbriacarsi (v. pron. intr.)


4