imbrattarèllo 
im|brat|ta|rèl|lo
pronuncia: /imbrattaˈrɛllo/
sostantivo maschile

regionale nell'uso toscano: frode, inganno

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE imbrattarello imbrattarelli
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE imbrattarello
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE imbrattarelli
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

imbrattamento (s. masch.)
imbrattamuri (s. masch. e femm.)
imbrattaomero (s. masch. e femm.)
imbrattare (v. trans.)
imbrattarsi (v. pron. trans e intr.)
imbrattarello (s. masch.)
imbrattascene (s. masch. e femm.)
imbrattatele (s. masch. e femm.)
imbrattato (part. pass.)
imbrattatore (s. masch.)
imbrattatura (s. femm.)
imbratto (s. masch.)
imbrecciare (v. trans.)
imbrecciata (s. femm.)
imbrecciatura (s. femm.)
imbrefare (v. trans.)
imbrentano (s. masch.)
imbrentine (s. masch.)
imbrescare (v. trans.)
imbreviare (v. trans.)


4