manciurìte 
man|ciu|rì|te
pronuncia: /manʧuˈrite/
sostantivo femminile

petrografia roccia eruttiva costituita da sostanza vetrosa, originaria della Manciuria

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE manciurite manciuriti
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE manciurite

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE manciuriti

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

manciù (agg. e s. masch. e femm.)
manciù (s. masch.)
Manciuria (nome pr. femm.)
manciuriano (agg. e s. masc.)
manciurico (agg.)
manciurite (s. femm.)
manco 1 (s. masch.)
manco 2 (agg.)
manco 2 (avv.)
mancolista (s. femm.)
mancolo (s. masch.)
mancor (s. masch.)
mancorrente (s. masch.)
mancoso (agg.)
mancuniano (agg.)
mancuso (s. masch.)
mandafuora (s. femm.)
mandaico (agg.)
mandala (s. masch.)
mandamalanni (s. masch. e femm.)


4