mantadùra 
man|ta|dù|ra
pronuncia: /mantaˈdura/
sostantivo femminile

letterario manto, abito, veste vidi entrare … la matrigna, tutta raccolta sotto la mantadura nera [D'Annunzio]

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE mantadura mantadure
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE mantadura

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE mantadure

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

manta 2 (s. femm.)
Manta 2 (s. femm.)
mantacare (v. intr.)
mantace (s. masch.)
mantaco (s. masch.)
mantadura (s. femm.)
mantanente (avv.)
mantarro (s. masch.)
mantatura (s. femm.)
mante (s. masch.)
–mante (suff.)
manteau (s. masch.)
manteca (s. femm.)
mantecare (v. trans.)
mantecato (agg. e s. masc.)
mantecazione (s. femm.)
mantegna (s. femm.)
manteion (s. masch.)
manteletta (s. femm.)


4