maritatóre 
ma|ri|ta|tó|re
pronuncia: /maritaˈtore/
aggettivo e sostantivo maschile

che, chi organizza matrimoni

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE maritatore maritatori
FEMMINILE maritatrice maritatrici
SINGOLARE
MASCHILE maritatore
FEMMINILE maritatrice

PLURALE
MASCHILE maritatori
FEMMINILE maritatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

maritanda (s. femm.)
maritare (v. trans.)
maritarsi (v. pron. intr.)
maritata (s. femm.)
maritato (part. pass.)
maritatore (agg. e s. masc.)
maritazione (s. femm.)
maritino (s. masch.)
marito (s. masch.)
maritozzo (s. masch.)
marittima 1 (s. femm.)
marittima 2 (s. femm.)
marittimese (s. masch. e femm.)
marittimista (s. masch. e femm.)
marittimistico (s. masch.)
marittimità (s. femm.)
marittimo (agg. e s. masc.)
mariuolo (s. masch.)
marivaudage (s. masch.)


4