monocòrdo 
mo|no|còr|do
pronuncia: /monoˈkɔrdo/
sostantivo maschile

antico strumento musicale a una sola corda

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE monocordo monocordi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE monocordo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE monocordi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

monocono (s. masch.)
monocontinuo (agg. e s. masc.)
monocoque (agg.)
monocorde (agg.)
monocordite (s. femm.)
monocordo (s. masch.)
monocorea (s. femm.)
monocornia (s. femm.)
monocorpo (s. masch.)
monocotile 2 (s. masch.)
Monocotile 2 (s. masch.)
monocotiledone 2 (s. femm.)
Monocotiledoni 2 (sost femm. pl.)
monocotiledonia (s. femm.)
monocotilide (s. masch.)
Monocotilidi (s. masch. pl.)


3